Фразеологизмхэр зыхэт хъыбар кIэщI. 

Илъэс зы-тIу хъуауэ теджыз  ФIыцIэм  унагъуэкIэ дыкIуэн мурад диIэщи, зикI къыдэхъулIэркъым. Щхьэусыгъуэ гуэрхэр къыкъуокIри зэблоу. МахуитI ипэ ди адэм быдэу жиIащ дежьэну. Сэ сылъэтэным хуэдэу а хъыбарым сыщыгуфIыкIащ икIи кIэфий епщэныр къэзгъанэри зыгъэхьэзырын щIэздзащ. Жэщ псом си нэбдзыпэ къехауэ си фIэщ хъуркъым. КъыкIэлъыкIуэ махуэми сызыхуеину си гугъэхэр зэхуэсхьэсащ, псом хуэмыдэу сызэрыджэгуну хьэпшыпхэр. Си адэм ахэр щилъагъум дыхьэшхащ: «ХьэлIамэ кIэрывэж къыщIэпщтэн щыIэкъым». Сэ сыхуэмейуэрэ зыгуэрхэр къыхэсхыжащ. Тенджызым дыкIуа нэужь, сыщыгуфIыкIыжащ – псыр къэзгъанэу абыхэм сриджэгуну къыщIэкIынтэкъым. Тенджызым зыщыбгъэпскIыну зыкIэ фIыти!